Remco en ik hadden afgesproken om vandaag te gaan vissen. Het was nogal warm en besloten het eerst bij een plek te proberen waar je overdag kleine karpertjes kan vangen.
Eenmaal aangekomen op de beloofde plek, was het nogal winderig. We kozen beide een plek uit om te gaan vissen en legde te dobbers in het water. Na een klein half uurtje in de zon te hebben gelegen was hij bij mij raak, de dobber begon te dansen en schoot weg. Een karpertje had zich vergist in mijn maiis.
We hebben nog een paar uur doorgevist op de stek maar de vissen hadden geen interesse meer.
Later die dag waren we van plan te gaan vissen op de plek waar ik al vaker zeelt en brasem heb gevangen. Er was veel actie aan de dobber maar elke keer als we aansloegen voelde we geen gewicht aan de lijn. Uiteindelijk was het de dobber van Remco die langzaam wegschoof, hij pakte zijn hengel en sloeg aan. De vis schoot direct het diepe in en het duurde even voordat we de vis te zien kregen. "Spiegelkarper!" riepen we in koor. Gespannen drilde we de vis en probeerde ik de karper uit het water te halen zonder schepnet, want wie verwacht nou een karper te vangen op een zeeltplek? ;)
Na deze heugelijke gebeurtenis bleef het akelig stil aan de dobber, maar onze dag kon niet meer stuk! Met een blij gevoel zijn we een uurtje later naar huis gegaan.
Groeten,
Remco en Jelle