Afgelopen avonden heb ik uurtjes gemaakt aan de waterkant bij een kanaal op zoek naar baars en snoek. Wat deze stek zo speciaal maakt is dat het direct onder de kant al 2,5 meter diep is, er liggen grote boten (vaarkuilen) en er staan houte palen in het water. Al met al een mooie plek voor baars en misschien ook snoek?
Met kleine plugjes en spinnertjes wist ik enkele leuke baarzen te strikken tussen de 25 en de 30cm. Werpend naar het midden van het water, werpen langs de kant, sleep-lopend langs de kant; alles ving eigenlijk wel.
Het plan van deze avond was om met 1 hengel doodaas te vissen op snoek met een dobber en met de baarshengel ondertussen baarsjes te vangen. Achter in mijn hoofd had ik om op deze stek terug te blijven komen totdat ik een snoek had gevangen. Echter pakte dat wat anders uit in de praktijk. De baarzen lieten niets van zich horen op verschillend kunstaas. Ik zat veel omgedraaid aasjes te verwisselen en ondertussen de dobber in de gaten te houden, tot op een gegeven moment ik de dobber niet meer zie.
Snel pakte ik de dood aas hengel op en draaide ik de slip dicht, rustig de lijn strak draaien en aanslaan. Dit voelde licht, heel licht. Een klein snoekje kwam boven zonder haast terug te vechten en deze lag dan dus ook al snel op de kant. Mijn plannetje was gelukt!
Vol vertrouwen beaasde ik de dood aas hengel opnieuw, maar er gebeurde niets meer de komende uren, op verschillende hotspots. Ook met kunstaas aan de baarshengel lukte het me niet om vis op de kant te krijgen en na verschillende hotspots te hebben afgevist liet ik het afweten.
Jelle