Lente/Zomer | We mogen weer op roofvissen vissen!

Doodaas op snoek 2010

02 jun 2010
Doodaas op snoek 2010

Het was alweer een tijd terug dat ik een snoek heb gevangen, het seizoen is net open en ik heb nieuwe spullen gekocht die brood nodig getest moeten worden. Er zat niet anders op dan dat ik mij moest begeven aan de waterkant.

Zo gezegt, zo gedaan. Ik had al in mijn hoofd waar ik wou gaan vissen dus het was een kwestie van de spullen in de auto te leggen en ervandoor te gaan. Eenmaal aangekomen op de stek de spullen uitgepakt en snel het visje aan de haak. Terwijl ik aan het genieten was van de zon, blauwe lucht en de schoonheid van het park zag ik in mijn ooghoek 1 van de dobbers een duik nemen. Ik snelde mijn naar mijn hengel en sloeg flink aan!

Helaas voelde ik geen gewicht en dus ook geen vis te bekennen. Snel het aasvisje weer terug het water in, 30 minuten later belde ik Daan even om een visafspraak te maken. Gek genoeg moest ik vroegtijdig ophangen omdat mijn andere dobber nergens te bekennen was, ik sloeg aan en voelde deze keer duidelijk een vis. Snoek! Na een korte dril landde ik de 50cm snoek en schoot een paar plaatjes.

Doodaas op snoek 2010

Het was inmiddels 8 uur, tijd om naar de 2de stek te gaan. Eenmaal aangekomen op de stek zag het er veel belovend uit en dat was het ook, binnen 45minuten begon 1 van de dobbers flink te 'dansen'. Het duurde niet lang en hij nam een flinke duik naar links ik twijfelde niet en sloeg aan. De vis liet zich de eerste 5 minuten niet zien, ik was benieuwd hoe groot hij zou zijn. Even later trok hij een sprintje het riet in, op dat moment werd ik gebeld, en jawel het was Daan weer. Ik vertel hem dat ik aan het drillen was en weer moest ophangen. Nadat ik hem onthaakt, gemeten had mocht de 69cm snoek weer terug het water in.

Vol goede moed heb ik nog een klein uurtje doorgevist, Daan belde nog om te vragen of ik een derde vis aan de lijn had. maar drie keer is niet altijd scheepsrecht ;) Nadat ik het laatste aasvisje verloor aan een grote tak op de bodem heb ik het maar voor gezien gehouden.

Groet,
Jelle