Het is alweer een tijd geleden dat Daan is verhuist van zijn geliefde viswater, het is dan ook begrijpelijk dat hij elke kans grijpt om weer eens een dobbertje uit te gooien op de stekken die hij vanaf kinds af aan al kent.
Het plan
was om zondag te gaan doodazen op stekken waar Daan vroeger bijna dagelijks kwam. Ik pikte Daan op met eerder-gevangen-voorntjes in de rugtas. Eenmaal op de plek aangekomen zijn we meteen de hengels gaan ombouwen tot doodaas montage, stoeltjes in het gras en nu wachten maar.
Binnen 30 minuten vloog Daan zijn stoel uit, dit omdat zijn dobber langzaam aan het onder gaan was. hij sloeg aan en riep: 'Het is een kleintje', maar de vis bleef diep in het water en het duurde even voordat we hem te zien kregen. We dachten beide dat het om een zeventiger ging maar dat bleek na een heftige dril niet zo te zijn.
Nadat de vis is teruggezet en een nieuwe voorn een ommetje mocht maken aan de haak bleef het stil. Akelig stil.
Enkele uren later zijn we dan dus ook maar naar stek nummer 2 gegaan; een sloot waar normaal gesproken veel riet staat maar deze keer was de helft gemaaid. Een mooie plek maar ook hier lieten de snoeken niets van zich horen.
Stek 3
Toen we aankwamen bij de derde visstek waren we een beetje bedroeft; veel waterplanten en weinig open ruimtes voor het werpen of een dobber. Ik knoopte de senior toad aan de wartel met de hoop dat er snoeken lagen te wachten in de kleine openingen tussen alle waterplanten in. Ook deze methode liet ons in de steek en we besloten om het hierbij te laten voor vandaag. Al met al een leuke dag en een prima vangst voor Daan.