November. Een prachtige maand. Heel erg koud is het eigenlijk niet geweest. Met uitzondering van de laatste dagen, daar het kwik met rap tempo was gedaald.
Er zijn redelijk wat uurtjes aan de waterkant doorgebracht. Niet altijd met resultaat, maar ook dat is vissen uiteraard. Laat je daar niet door misleiden. Prachtige vangstfoto’s die je voorbij ziet komen. Het gras bij de buren lijkt groener dan ooit. Visvideo’s dito. Vergeet niet dat door handig knip- en plakwerk een visdag van 12 uur met 5 aanbeten ineens omgetoverd kan worden in een ‘best-fishing-day-ever’.
Ik ben deze maand veelal achter de gestekelde rovers aan gegaan. Lekker jiggen op rivieren en kanalen. Het blijft heerlijk, tijdens het valmoment naar beneden een mooie subtiele verandering. De jig wordt naar binnen gezogen. Of, het andere uiterste, een ongelooflijk harde ‘tok’. Prachtig. Het enige wat deze visserij nog mooier zou maken, is dat je niet vast zou kunnen komen te zitten. Maar ja, het is natuurlijk de grenzen opzoeken. Tegen taluds met mosselen aanvissen, scherpe randen. Steenstort. Prachtige hotspots, maar ook hotspots om weer eens een jig op de eeuwige jachtvelden te parkeren.
Ach, bekijk het positief. Het geeft je de mogelijkheid om extreem vaardig te worden in knopen. En, nog beter, een mooi excuus om weer even lekker in de speelgoedwinkel voor grote mensen rond te kijken. Shadjes / visspullen kopen blijft toch iets moois.
De snoek heb ik deze maand uiteraard ook lekker opgezocht. Ik ben weer begonnen met wat doodaas-sessies. Kan uiteraard al eerder, maar ik vind november een mooie maand om te beginnen. Sterker nog, het kan het hele jaar door. Maar ik houd ook wel van de bedrijvigheid. Lekker struinen, werpen, kunstaas wisselen etc. Doodaasvisserij is toch wat meer passief. Al moet ik zeggen dat ik een redelijk actieve doodazer ben. Lang zit ik niet op stekjes. 1-2u is meer dan genoeg. En sommige plekken kan je na 30min-1uur al weer door.
Ook ’s nachts heb ik gevist. Leuk om eens te proberen. Geeft toch meer vistijd nu het alweer zo vroeg donker wordt. Echt ’s nachts wil ik het niet noemen. Vaak begon ik een sessie zo’n 2 uur voor het donker, en viste dan, afhankelijk van de dag, nog een uur tot max 3 door. Heeft nog niet heel veel opgeleverd. Snoekbaars loopt lekker in het donker. Snoek heb ik er maar 1 weten te verleiden. Wel meteen mooie van bijna de magische grens. Nu nog een goede foto maken in het donker, haha!
Tight lines!
Daan
