Zoals ik in mijn verslag van gister heb verteld zou ik gaan witvissen in het slootje met het lellieveld. Mitchel wou wel mee, maar ik was eerder klaar met werk en was alvast gaan vissen.
Toen ik aankwam bij het water zag ik meteen dat er meer wind was dan gister en twijfelde ik of de dobber het wel goed zou doen in verband met wegdrijven etc. ach fijn, mais aan de haak en concentreren! Terwijl ik bezig was het met uitpakken en klaarzetten van mijn stoel,statief, andere hengel zag ik mijn dobber onder gaan! ik rende ernaartoe maar ik was te laat.
Ik ging verder met uitpakken maar toen ging mijn dobber weer onder en nogmaals was ik te laat. Het was me wel duidelijk genoeg en ik bleef bij mijn hengel zitten want de vis moest natuurlijk gevangen worden. En jawel hoor, na een kleine 5 minuten later ging hij vlot onder en ik sloeg aan. Omdat het daar ongeveer 50 cm diep is zag ik vrijwel meteen de vis, een brasem. Even over de lelliebladen heenschuiven en hij was binnen handbereik, na het vaste ritueel; onthaken,snel een fototje maken en weer terug het water in zetten zat ik alweer met een glimlach te wachten op de volgende vis.
Het duurde niet lang meer voordat Mitchel en Nadien arriveerde en hij ook zijn hengels uitlagen, wachtend op de aanbeet. Maar op enkele piepjes na gebeurde er verdacht weinig met zijn aas.... We weten echt niet waarom. In tegenstelling tot Mitchel zijn hengels bewoos mijn dobber als een gek en probeerde ik bij elke keer dat de dobber onderging flink aan te slaan, maar dat lukte vaak niet omdat de haak die ik gebruikte microscoop klein is ;P
Uiteindelijk lukte het dan toch om nog een vis te vangen; dit keer een mooie zeelt. Een vis die ik graag wil vangen! Na verstoppertje gespeeld te hebben tussen en onder de lelliebladen was het aan Mitchel de eer om het beest te scheppen. Ook de gras-maai-meneer was onder de indruk van de vis en reed perongeluk over mijn centimeter heen.... tja dat kan gebeuren.
Inmiddels was het alweer etenstijd geworden en hebben we elkaar de hand geschut en heb ik Mitchel beloofd dat hij de volgende keer de 30ponder vangt ;D Toen ik naar huis reed kwam ik langs de plek waar ik gister die snoeken had gevangen en toevallig zaten er nu ook vissers die een snoek op de kant hadden. Ik kon het uiteraard niet laten om even ff kijkje/klikje te nemen en een praatje te maken.
Visgroeten,
Jelle