Omdat ik tot diep in de nacht karper dvd's heb gekeken was uitslapen het eerste wat ik vrijdag ochtend wou gaan doen. Toen ik rond een uurtje of 12 wakker werd ben ik rustig gaan omkleden, eten, mais gekocht, visspullen geselecteerd en de fiets gepakt.
Onderweg zat ik vol spanning omdat ik bang was dat de visplek die ik in gedachten had al bezet zou zijn. Er word op die plek namelijk veel gevist de laatste tijd. Gelukkig was dat niet het geval en ben ik mijn spullen gaan uitpakken, hengels beaas het water in en een handje maiis erbij. Omdat er veel wind stond vandaag had bij 1 hengel een korfje gemonteerd zodat ik geen last van stroming en hevige wind zou hebben, daarintegen heb ik bij de andere hengel een dobber montage gebruikt en die vlak voor mijn voeten in het water geplaatst.
De dobber stond de heletijd flink te "dansen" op het water maar plotseling stopte hij daarmee en werd er met een flinke snelheid de dobber in het diepe gezogen. Nadat ik aangeslagen had gaf de vis veel power, maar moest uiteindelijk toch opgeven en de kant even bezoeken.
Toen ik de vis had terug gezet verwachtte ik al snel meer aanbeten. Alleen gebeurde dat helemaal niet. Dan maar de korf binnenhalen en aas verversen, de korf en de haak zaten helemaal vol met waterplanten. Niet zo gek dat je daar dan niets op vangt.
Ik besloot dan ook maar om te gaan verkassen naar een plek waar ik 2 maanden terug nog leuke brasems en zeelten wist te vangen. Het nadeel was dat in die laatste 2 maanden er continu kroos op heeft gelegen en het onmogelijk was om er te vissen met een dobber. Ik fietste vol goede hoop naar de visstek en toen ik aankwam bleek door de wind een heel stuk van het water "ontkroost" te zijn!
Met een glimlach op mijn gezicht begon ik een aantal voerplekken aan te maken, maar voordat de maiis de bodem van het water hadden geraakt kwamen er ineens een hele groep meerkoeten (100 stuks) aanzetten die ook erg geintresseerd waren in de maiis.....
Nadat ik 150 meter verderop het halve blikje in het water had gegooid als voerplek voor de meerkoeten kon ik rustig vissen op mijn eigen voerplekken die voor de vissen waren bedoeld.
Omdat de wind soms ging liggen en het zonnetje doorkwam kon ik de maiis korrels zien onder water en tot mijn grote verbazing zwom er al bijna direct een grote vis doorheen. Elke minuut maakte hij een rondjes door de voerplek heen en pakte een aantal korrels op. Vol spanning keek ik toe en hoopte ik natuurlijk dat ook mijn behaakte maiis gepakt zouden worden. Na een stuk of 30 minuten te hebben gekeken waren er nog maar een stuk of 6 korrels over en nam de kans dat mijn maiis werd gepakt aanzienlijk groter!
Vol spanning zat ik te kijken naar de schim van de vis die vlak langs mijn aas zwom, maar dan toch een ander korreltje pakte.... Uiteindelijk werd ook mijn maiis gepakt en ik raapte mijn hengel op, sloeg aan..... Mis!
Snel weer mijn hengel in het water en binnen 1 seconde was de dobber ook weer onder. Deze vis heeft zeker honger! Geconcentreerd sloeg ik aan en voelde meteen een tegengewicht... Hangen! De vis probeerde in het lelliebed te zwemmen waar ik vlak tegenaan viste maar ik kon dat gelukkig voorkomen en de vis veilig deligeren naar de kant toe. Ik rijkte mijn arm uit en pakte de vis het water uit.
Een flinke brasem van 53,5 cm lag voor mijn voeten op de kant, een brasem die ik ondertussen al drie kwartier heb zien azen op mijn voerplek. Wat een mooi moment!
Ik gooide mijn blikje leeg op de plek waar ik de brasem had gevangen en zag dat er alweer een andere brasem aan het azen was. Mijn missie was al geslaagd, dus deze brasem bewaar ik voor de volgende keer.
Ik pakte mijn spullen bij elkaar en verliet de plek met een tevreden gevoel.
Jelle